Onze streek de Beiras is misschien niet het bekendste stukje van Midden-Portugal. Het is zelfs wat onderbelicht. Dit stukje onontdekt Portugal is een perfecte bestemming voor de actieve vakantiegangers en liefhebbers van zandstranden, natuur, kunst en geschiedenis. In deze blog zetten we onze 6 favoriete plekken van de Beiras in de schijnwerpers. Van studentenstad Coimbra tot Serra da Estrela en strandparadijs Figueira da Foz.
1. Coimbra
Coimbra is een echte universiteitsstad en bruist van de energie dankzij de talloze studenten die er hun dagen en nachten doorbrengen. Het is een plek waar geschiedenis en levendigheid hand in hand gaan. Hier wandel je langs architectonische pareltjes van uiteenlopende bouwstijlen, van de eeuwenoude Se Velha kathedraal tot de majestueuze stadsbibliotheek en het indrukwekkende Mosteiro de Santa Cruz klooster. Dit is absoluut een stad om in een relaxte sfeer te ontdekken! Maar Coimbra is meer dan alleen zijn monumenten; het is de thuishaven van de melancholische Fado muziek, die je in het hart raakt in vele lokale bars en eetgelegenheden. Deze stad vertelt een verhaal van traditie, studentenleven en muzikale expressie.
2. Natuurpark Serra da Estrela
Het Natuurpark Serra da Estrela is een prachtig landschap vol contrasten, van ruige bergtoppen tot kleurrijke heidevelden. Als je de sereniteit van de natuur opzoekt, is dit de plek. Je kunt hier verdwalen tussen de bergmeren en granieten rotsen, of de lokale fauna spotten tijdens een van de vele wandelroutes. De Torre da Estrela biedt het hoogste uitzichtpunt, waar je zonder veel moeite naartoe rijdt voor een panoramisch zicht dat je adem beneemt. Voor wie de voorkeur geeft aan een roadtrip, slingert de weg door dit park langs pittoreske dorpjes, stuwmeren en uiteindelijk naar het indrukwekkende hoogtepunt: de Torre da Estrela. Met een netwerk van wandelpaden die door dit ruige terrein kronkelen, biedt Serra da Estrela voor elke avonturier wat wils, van een korte ommetje tot een dagvullende tocht.
3. Figueira da Foz
Even lekker uitrusten en relaxen in de zon? Dan zit je goed in Figueira da Foz. Hier heb je een van de breedste stranden van Portugal. Deze gezellige kustplaats biedt meer dan alleen zonnebaden en surfen; het is een paradijs voor liefhebbers van zeevruchten en unieke “terra e mar” gerechten. De ligging aan de Mondego riviermond zorgt voor een indrukwekkend lang strand dat zich uitstrekt tot het pittoreske Buarcos. Verderop wacht de Cabo Mondego, een indrukwekkende kalksteenrots, met zijn vuurtoren en rijke geschiedenis van steengroeven tot bruinkoolmijnen. Voor een adembenemend uitzicht, trek je naar de Serra da Boa Viagem, waar de Alto da Bandeira op 258 meter hoogte een panorama biedt dat je niet snel zult vergeten.
4. Viseu
In Viseu, omringd door de glooiende heuvels van de Região do Dão, staat de indrukwekkende Sé Catedral de Viseu centraal. De kathedraal, een smeltkroes van architectonische stijlen, en de historische straatjes eromheen vertellen het verhaal van de stad. Kunstliefhebbers zullen hun hart ophalen in het Grão Vasco museum, waar de renaissance tot leven komt. De stad biedt ook een uitgelezen kans om de robuuste rode wijnen van de streek te proeven, waardoor het een niet te missen bestemming is voor elke wijnenthousiast.
5. Aveiro
Aveiro wordt vaak het Venetië van Portugal genoemd. Het is een ware kleurexplosie met haar schitterende kanaaltjes en traditionele moliceiro boten. Deze stad, gelegen aan de mond van de Ria de Aveiro lagune, betovert bezoekers met haar unieke charme en levendige sfeer, vooral wanneer de zon ondergaat. Een verblijf hier onthult de ware schoonheid van Aveiro, van de historische wijk Beira Mar met zijn kleurrijke huizen en azulejos, tot het iconische oude treinstation, een meesterwerk in blauw en wit. Aveiro is de perfecte start voor een ontdekkingsreis door de Beiras, waarbij de stad zelf, met haar grachten en gondels, een onmisbaar hoogtepunt is. Een rit langs de kustlijn van Aveiro naar Cascais is zeker de moeite waard.
6. Guarda
Guarda ligt op liefst 1.056 meter en is daarmee de hoogste stad van Portugal. Het biedt een prachtig uitzicht op de omliggende Serra da Estrela. Deze stad, doordrenkt van middeleeuwse geschiedenis, herbergt nog altijd zijn oude stadsmuren en de Torre de Ferreiros. De smalle, kronkelige straatjes van de Joodse wijk, bezaaid met traditionele granieten huizen, nodigen uit tot verkennen. Rondom Guarda liggen tal van historische dorpjes en stadjes, waardoor het een perfecte uitvalsbasis is voor diegenen die het rijke verleden van de Beira-regio willen ontdekken.
Blogfoto: Praia Fluvial de Loriga in de Serra da Estrela.
Fietsen door het binnenland van Midden-Portugal
Een prachtig fietspad door de natuur over het traject van een voormalige spoorlijn uit 1890. Het fietspad, de ‘Ecopista do Dão’, ligt tussen Santa Comba Dão en Viseu en heeft een lengte van 49 km. Omdat je over een oude spoorweg fietst, zijn er geen steile hellingen en is het relaxt fietsen in dit bergachtige landschap van Midden-Portugal. Onderweg zijn er restaurants en cafés waar je wat kunt eten en drinken.
Fietsen langs de kust van Cascais
Langs de kust van Cascais loopt een fietspad met een lengte van 9 km. Een mooi kusttraject vanuit Cascais naar het strand Praia de Guincho. Je fietst langs de bijzondere klif ‘Boca do Inferno’, langs andere klif- en rotsformaties en diversen forten. Tijdens het fietsen passeer je enkele restaurants en cafés.
Fietsen langs de kust van de Algarve
De ‘Ecovia Litoral do Algarve’ is een fietsroute van west naar oost langs de kust van de Algarve met een lengte van 232 km. Je begint bij Sagres, het meest zuidwestelijke puntje van Europa. Daar leidt de route jou over rustige paden langs veel dorpjes en stadjes, langs de kust met mooie stranden en jachthavens. Fietsend door de dennenbossen en het Ria Formosa Natural Park, langs de moerassen richting Faro, de hoofdstad van de Algarve, met als eindbestemming Vila Real de Santo António, aan de oevers van de rivier de Guadiana, de natuurlijke grens met Spanje.
Een leuke manier om meer te leren over de Portugese keuken en eetcultuur is de kookworkshop van de Portugese chef João Quaresma. Een gezellige en leerzame ervaring met heerlijke en makkelijke recepten. Samen met de chef doen we inkopen op de lokale markt en vervolgens maken we een traditionele lunch met verse seizoensproducten.
Wie is João Quaresma? Hieronder zijn verhaal.
In 2014 heb jij een reis door Europa gemaakt met een foodtruck ‘Portugal, love at first bite’. Hoe heb jij die reis ervaren?
Het was zonder twijfel een van de meest memorabele ervaringen van mijn leven. Het waren drie onvergetelijke maanden. In 2014 reisden we door tien landen en bezochten we Parijs, Londen, Brussel, Amsterdam, München, Berlijn, Poznan enzovoorts om aan honderden mensen de Portugese gastronomie te laten proeven en om ze over de producten en gerechten waarvan ik zoveel houd te vertellen en te verhalen. Ik heb veel mooie herinneringen aan de Portugezen die nu in andere Europese steden en landen wonen en met alle anderen die ik toen heb ontmoet. Met velen onderhoud ik nog steeds contact.
Portugal kent vele verhalen en legendes over gerechten, smaken, mensen en streken die in de loop der eeuwen zijn opgeschreven. Ken jij zo’n verhaal?
Er zijn veel verhalen en legendes over Portugees eten. Degene die ik hier belicht is die van de Alheira, een traditionele Portugese worst, oorspronkelijk bedacht door Joden, die uit Spanje waren gevlucht en die verschillende gemeenschappen in Portugal vormden in de vijftiende en zestiende eeuw. Een manier om te ontsnappen aan de Inquisitie, die ze vervolgde en doodde, was het veinzen van katholieke rituelen en tradities. Om de Inquisitie te misleiden bedachten ze in Trás-os-Montes een worst gemaakt van brood, kip en olijfolie. Ze lijken op een traditioneel worstje van varkensvlees, maar dat is in hun cultuur verboden. Zo ontstond de Alheira, die zoveel levens heeft gered en een heerlijke worst is.
Hoe ben je chef geworden? Was het een jeugddroom van je?
Het was geen jeugddroom van mij om chef te worden, maar ik groeide er met de tijd in. Ik ben afgestudeerd in toerisme. Toen ik ging studeren, kon ik amper koken, maar ik moest wel en naar verloop van tijd ging ik het steeds leuker vinden en had ik het geluk een huis te delen met een jongen uit het Noorden van Portugal die heel goed kon koken en altijd kwaliteitsproducten meebracht, inclusief Alheiras. Van daaruit groeide mijn plezier in het koken. Toen ik in het toerisme begon te werken, bezocht ik vaak restaurants, hotels, turismo rural en wilde ik steeds meer weten en leren over koken en restaurantmanagement. Eigenlijk wilde ik turismo rural creëren en zelf voor klanten koken. Het is nooit mijn bedoeling geweest om voltijds een restaurant te hebben. In 2008 heb ik besloten een kookopleiding te volgen bij Escola de Hotelaria e Turismo in Coimbra en in 2010, toen ik klaar was, na een stage in een restaurant in Lissabon – Tasca da Esquina, heb ik het project Chef Thuis gecreëerd. Beetje bij beetje organiseerde ik privé-evenementen, gaf ik les, workshops en advies aan kleine restaurants.
In 2014 reisde ik door Europa, door twintig steden, met een foodtruck om de Portugese gastronomie, de regionale producten én het toerisme te promoten. Vanaf dat moment had ik steeds meer uitnodigingen voor evenementen en begon ik te koken voor hotels en kleine turismo rural locaties bij specifieke thema-evenementen. Dat is wat ik nog steeds doe. Ik kook bij klanten thuis en gedurende themaevenementen, ik geef trainingen en workshops en werk nog steeds op het gebied van toerisme. Wat ik nu wil doen is een combinatie van toerisme en gastronomie: een bezoek aan een markt en kleine producenten en het houden van kleinschalige workshops. Ik heb een ruimte, een oude kruidenierswinkel en taverne in Lagos da Beira, een dorp vlakbij Oliveira do Hospital, die ik zou willen gebruiken voor deze programma’s.
Wat is je mooiste herinnering?
Zonder twijfel de reis door Europa om te kunnen zien en begrijpen hoe Portugezen, in het buitenland, het eten en de herinnering aan Portugal beleven. Een andere dierbare herinnering als chef-kok was toen ik in 2017 kookte voor een groep vrijwilligers, die slachtoffers van de branden in Oliveira do Hospital hielpen. Om iets voor hen te doen met iets wat ik zelf heel graag doe was een bijzonder prettige ervaring.
Waar hou je het meest van in Portugal?
De kwaliteit van Portugese producten: vis, brood, olijfolie, vlees en groenten als gevolg van het geweldige klimaat, de vruchtbare grond, de mensen en de zee. Ik ben trots op Portugezen. We zijn gastvrij en vinden het fijn om mensen te helpen en te ontvangen.
Welke Portugese gewoonte in het dagelijks leven waardeer je het meest?
Een koffie en een pastel de nata in de ochtend. Het helpt om de dag met de juiste dosis energie en zoetheid te beginnen.
Wat is jouw favoriete Portugese gerecht?
Bacalhau com todos [= gekookte kabeljauw met kool, peen, aardappelen en ei] .
Wat is het verschil tussen Portugal en andere Mediterraanse landen?
De mensen. Hun vrijgevigheid, authenticiteit en de bereidheid om de ander altijd te ontvangen en te behandelen alsof het hun familie is .
De Serra da Estrela kaas is de oudste Portugese kaas en erkend als een van de meest bijzondere kazen ter wereld. Het productieproces is nog steeds traditioneel. In 1287 richtte koning Dom Dinis de eerste kaasfabriek op in Serra da Estrela. De kaas was in die tijd al smakelijk en voedzaam met een uitstekende houdbaarheid en daarom regelmatig aanwezig op de reizen van de herders en grote ontdekkingsreizigers van die tijd. In 1996 heeft de Europese Unie het een beschermde oorsprongsbenaming toegekend voor kwaliteit en authenticiteit (DOP-keurmerk).
Wat maakt de kaas zo speciaal?
De kaas wordt al honderden jaren met de hand gemaakt. De bereiding is volledig ambachtelijk. Het product bestaat uit slechts drie ingrediënten: rauwe en volle schapenmelk, distelbloem en zeezout. De Serra da Estrela kaas wordt alleen gemaakt van de melk van het ras Bordaleira da Serra da Estrela of Churra Mondegueira die in vrijheid grazen in het berggebied van de Serra da Estrela. Daarbij komt het handmatig melken, het filteren van de melk door witte doeken, het toevoegen van gemalen distelbloem met zout en een heel proces van filtratie, gieten, zouten, persen en rijping dat in verschillende fasen wordt uitgevoerd en waarbij tijden en temperaturen zorgvuldig worden gehandhaafd.
Wat is het resultaat?
Een kaas met een halfzachte boterachtige pasta en een geelachtig witte kleur met een aanhoudend aroma en smaak, zuiver, sterk en licht kruidig.
Tijdens de kerstperiode wordt de natuurlijke schoonheid van het bergdorpje Cabeça omgetoverd tot een ware authentieke kerstmarkt. De kersttradities worden hier zo intens beleefd dat het dorp de naam kreeg van ‘Cabeça Aldeia Natal’. De schilderachtige straatjes van het dorp zijn versierd met veel lichtjes en natuurlijke kerstsymbolen uit het rondom gelegen dennenbos. Prachtig handwerk, gemaakt door de lokale bewoners. Door het hele dorp kun je genieten van typische regionale lekkernijen. Wij gingen naar Tasca da Capela voor een broodje ‘bifana’ en ‘caldo verde’. De avond sloten wij af met een lekkere bubblewafel bij de mobiele crêperie. Leuk weetje: In 2011 werd Cabeça het eerste dorp in Portugal dat alle kerstverlichting verving door LED-verlichting.
Mata do Buçaco bevindt zich op een half uurtje rijden van ons huis, gelegen in het gebergte Serra do Buçaco in de gemeente Luso. Het is een door monniken aangelegd bos van 105 hectare met vele wandelpaden en exotische bomen en planten van over de hele wereld. Het bos wordt beschouwd als een van de meest unieke en waardevolle gebieden in Portugal. In de woorden van Portugees schrijver José Saramago: “Mata do Buçaco kan niet worden beschreven, het beste is om erin te verdwalen”. Vooral in de zomer, als het warm is, geeft dit prachtige bos een heerlijke verkoeling.
Een kort verhaal over de Mata do Buçaco en het paleis. Een mix van natuur, geschiedenis, religie, architectuur en schoonheid.
In 1628 vestigden een groep karmelieten-monniken zich als kluizenaar in het toenmalige bos van de Serra do Buçaco. Om hun geest bezig te houden, weg van verleidingen, depressie en luiheid, bouwden de karmelieten een klooster ‘Convento de Santa Cruz do Buçaco’ en begonnen ze met de aanleg van een exotisch bos, waarvoor Portugese zeelui op hun reizen de soorten verzamelden. Het oorspronkelijke bos werd herbebost met vele inheemse en uitheemse planten en bomen, zoals ceders, sequoia’s, ginkgo’s, boomvarens. Twee eeuwen lang leefden de karmelieten zonder bezittingen, in afzondering in een omgeving van stilte.
De Mata do Buçaco heeft verschillende paden, trappen, bruggetjes, fonteinen en vijvers. De ‘Via Sacra’: heilig pad dat het verhaal van Jezus met het kruis vertelt, met kapelletjes langs de route. De ‘Caminho das Águas’: pad over een monumentale trap van 144 treden met de beroemde fontein ‘Fonte fria’. De ‘Vale dos Fetos’: pad van de vallei van boomvarens.
In 1834 werden de religieuze ordes in Portugal verboden en werd het klooster in Buçaco gesloten. In 1888 werd begonnen met de bouw van een paleis in neo-manuelijnse stijl, ontworpen door de Italiaanse architect Luigi Manini. In 1907 was het Palácio do Buçaco klaar. De galerijen van het paleis zijn versierd met tegels van de keramist Jorge Colaço en binnen tref je een museumcollectie aan met werken van beroemde Portugese kunstenaars uit die tijd, zoals de kunstschilders Carlos Reis en João Vaz.
In 1917 werd het paleis een hotel. En dat is het nog steeds. Het Palácio Hotel do Buçaco is één van de mooiste, romantische en meest historische hotels in Portugal.
Bijzonder weetje. ‘Bos Madiba’, een eerbetoon aan Nelson Mandela.
‘Bos Madiba’ ligt in de Mata do Buçaco, op een plek in de buurt van het Palácio Hotel, als eerbetoon aan Nelson Mandela. De plek heeft tot doel het leven van de Zuid-Afrikaanse historische leider te vertellen door middel van honderd bomen, elk gekoppeld aan een passage uit het leven van Mandela, ook wel ‘Madiba’ genoemd.
In aanwezigheid van Ndaba Mandela, kleinzoon van Nelson Mandela en directeur van de Africa Rising Foundation, werd boom nummer 18 geplant, die symbool staat voor de geboortedag van Nelson Mandela.
Op 6 september 2022 vond de eerste 7-daagse workshop van Olá Moita plaats. We kijken terug op een mooie en geslaagde workshop Levensverhaal op landgoed en camping Quinta do Tapadinho in het oude Portugese dorpje Vila Nova de Oliveirinha.
De deelnemers hebben genoten van de zon, de cultuur en de natuur, maar vooral van de inspirerende en fijne schrijfsessies van Annie van Gansewinkel. Als ontspanning hebben we gefietst door het prachtige landschap van midden Portugal en de week afgesloten met een gezellige kookworkshop, verzorgd door de chef João Quaresma, waar we gezamenlijk een traditionele lunch hebben bereid in een authentieke keuken op een landgoed van Quinta Chão da Bispa. Onderstaande foto’s spreken voor zich.
Hier zit ik dan, als deelnemer, onder een partytent als beschutting tegen de zon, uitkijkend over de mooie terrasvormige camping met weids uitzicht naar de bergen in Portugal. Tevens erg nieuwsgierig hoe de zomer schrijfworkshop “schrijf je eigen levensverhaal” voor mij zou gaan uitpakken.
Ik vond de locatie prachtig en uniek. Een uitstraling van rust en ik kon wel uren kijken naar de vergezichten die in mijn beleving steeds veranderde.
Een workshop gegeven door een zeer ervaren schrijfster en schrijfdocente. Mijn complimenten hoe zij zich heeft voorbereid en het heeft aangepakt. Het geven van opdrachten afgewisseld met schrijf technische tips en de mogelijkheid om persoonlijk met haar te sparren om antwoord te krijgen op mijn specifieke vragen. Hoe mooi is dat wel niet!
Ik wil de organisatie en de eigenaren van de camping bedanken voor alles. Ik heb een super week gehad. Vooral de activiteiten in het programma gaven de workshop een extra dimensie. Top! Het had voor mij echt langer mogen duren.
Suset Wijnveldt
Hoe kijkt Annie terug op de schrijfworkshop Levensverhaal? Lees hier haar blog!
Het kleine dorp São Geraldo vierde op zondag 24 april het eerste lentefeest in de regio met een eeuwenoude traditie: ‘Tradicional Romaria dos Rebanhos’.
In de vroege morgen hoor je letterlijk vanuit de dorpen in de omgeving de herders en hun kuddes al richting São Geraldo lopen. De traditionele bedevaart van de herders en hun kuddes. De dieren dragen voor deze feestdag een bel en sommige zijn kleurrijk versierd met pompons en linten.
De herders verzamelen zich die dag met hun kuddes in het dorp São Geraldo en lopen dan volgens traditie een paar rondjes om de kapel heen om hun dieren te laten zegenen voor een vruchtbaar jaar.
Dutch 
English (United States)